مقایسه تأثیر تمرین در آب و بیرون از آب بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم

اهداف: مطالعه حاضر به منظور مقایسه تأثیر تمرین در آب و بیرون از آب بر کنترل تعادل م ردان سالمند سالم انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پی شآزمون پس آزمون و با دو گروه مداخله ی تمرینی و یک گروه کنترل می باشد، که در آن 40 مرد سالمند سالم بالای 65 سال به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب (13 نفر)، تمرین در بیرون از آب (12 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. دو گروه تمرین در آب و بیرون از آب هر کدام به مدت 6 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه، در تمرینات مشابه در دو محیط آب و بیرون از آب شرکت کردند. به گروه کنترل هیچ گونه تمرین خاصی داده نشد و به آن ها توصیه شد فقط فعالیت های معمولی روزانه خود را انجام دهند. تغییرات در تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها، قبل و بعد از دوره تمرین، به وسیله آزمون های ستاره و شارپند رومبرگ اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری، با استفاده از آزمون های آماری مناسب در سطح معنی داری 0/05>p با استفاده از نرم افزار spss (نسخه16) انجام شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که اعمال برنامه تمرین در محیط آب و بیرون از آب می تواند باعث بهبود تعادل ایستا (p=0/005) و پویا (p=0/001) در مردان سالمند شود. همچنین تفاوت معنی داری بین داده های پس آزمون آزمودنی های گروه تمرین در آب و بیرون از آب با گروه کنترل در آزمون های تعادل ایستا و پویا دیده شد (p=0/05). با این حال تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد (p=0/05). همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه تمرین در آب و بیرون از آب در آزمون های تعادل ایستا (p=0/5) و پویا (p=0/6) دیده نشد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، به کارگیری تمرینات در آب و بیرون از آب منجر به بهبود تعادل ایستا و پویا در سالمندان می شود؛ با این حال تفاوتی در استفاده از هر کدام از آن ها وجود ندارد. مطالعات بیشتری با حجم نمونه بالاتر و در گروه های مختلف سالمندان جهت تعیین تأثیر طولانی مدت این تمرینات پیشنهاد می شود.